İzlediğimiz o güzel filmlerin perdeye yansıyandan çok daha fazlası olduğunu, perde arkasında bambaşka ince ince örülmüş, büyük disiplinle emek emek planlanan koskocaman bir iş olduğunu Yiğit Batuk’un bitirme projesi için çektiği filmin setinde bir kez daha anladım.  “Rüyalarında Uçabilenler” genç bir resim öğrencisi olan Ada’nın uykuya daldığı sırada, Lyo adında bir ruhla ile zamanın ve mekanın sınırdışı kaldığı  bir evrende karşılaşması ve karşılaşma ile kendini keşfetme yolculuğuna çıkmasını konu alıyor.  Yiğit’in ilk kez bir filmini izlediğimde zannediyorum hazırlıkta ya da birinci sınıftaydım. Sparks 2048 (2024) kısa filminde hepimizin bildiği o sıkıcı yıl sonu anketini hiç de sıkıcı olmayana alışılagelmedik bir anlatıya dönüştürmüştü. İşte o günden beri bilirim ki nerede sıradışı fikirler, zamansız mekanlar, başka başka evrenler, farklı renkler var, o işte Yiğit’in imzası var. Yeni bir şeyler yapacağını duyunca hemen “Ben de geleyim mi çekimlere, nolur ?”  diye atıldım. Sağ olsun beni kırmadı ve bu eğlenceli bir o kadar yorucu sürece yakından şahit olma şansı yakaladım. Bu yazımda hem perde arkasında yaşananlara hem de ileride kendi mezuniyet projesini yapacak bir 2.sınıf RTS öğrencisi olarak gözlemlerime yer vereceğim.

Her şeyden önce söylemeliyim ki bir film yapmak bir kısa film yapıyor olsan bile büyük emek ve planlama istiyor ve kesinlikle bir gönül işi ve de ekip işi.  Yanlış hesaplamıyorsam kamera arkasında 20-25’e yakın insan canla başla çalışıyordu. Çekimler toplam 4 gün sürdü ve hatırlıyorum çekim için bir geceyi tamamen okulda geçirdiğimiz bir gün olmuştu. O gün neden kendimize bunu yapıyoruz diye düşünmeden edemedim. Cevap film yaratıyor olamanın heyecanı olabilir belki…  Tabii ki bu insanları bir araya getirebilmek de öyle ufak tefek bir iş değil, güçlü iletişim becerileri ve insan ilişkileri gerektiriyor. Yiğit bana kalırsa bu işin hakkını verenlerden biri çünkü sette kime sorsam Yiğit için buradayım, hep iyi fikirleri var ve bir şeyler üretmek için hevesli, ortaya bir şeyler koyuyor gibi yorumlarla karılaştım. Sahiden de öyle yarattığı dünyayı sadece kağıt üzerinde bırakmadı Yiğit, hayallerine sahip çıktı ve onları gerçekleştirebilmek için doğru ekibi aradı, taradı doğru isimleri buldu ve onlarla çalıştı. Bana kalırsa yola çıkacağın ekip çok önemli o sebeple bir ekibi kurarken, ki gönüllüğün esas olduğu bir öğrenci filminde, sıra arkadaşlarının yeteneklerini ve ilgi alanlarını iyi gözlemlemek, güçlü yönlerini iyi analiz edebilmek önemli böylece filmlerini yaparken yardıma ihtiyacın olursa, ki olacak, kime sorabileceğini bilirsin. Tabii ki birbirinin işlerine destek olmak da bu anlamda önemli ve çok yararlı hem birbirine  biraz daha aşina olmak açısından hem de bir ekiple beraber çalışabilmeye, değer üretebilmeye alışabilmek açısından. Bunun dışında Yiğit bizim daha önce kısa filmlerimizde yaptığımızda farklı olarak, üniversite dışından hiç tanımadığı insanları “Böyle bir fikrim var yer almak ister misin ? ” deme cesaretinde bulunarak ekibe kattı. Öyle ki bu kişilerden birisi oyunundan “Şahsiyet” dizisinden de  tanıdığımız yetenekli tiyatrocu Ayhan Kavas. Diğeri ise “Yaratılanlar” dizisinin müziklerini de besteleyen Can Azbazdar, filmin müzikleri kendisine ait . Lyo karakterine hayat veren kişi ise Duy Beni dizisinden de tanıdığımız Caner Arpacıoğlu,  görüntü yönetmeni Kaan Fevzioğlu bence saydığım tüm bu isimler filme büyük katkı sağladı. Bu anlamda çekingen davranmamanın ve aklındaki fikre en uygun isme ulaşmak adına çaba sarf etmenin büyük önem taşıdığına inanıyorum. Ayrıca tiyatro bölümünden oyuncularla iş birliği yapmak da şahane oluyor. Ada karakterini canlandıran Pera Tuncer, Kadir Has Üniversitesi tiyatro okulumuzun tiyatro bölümünde son sınıf. Klan karakterleri içerisinde de tiyatro öğrencileri ile çalışıldığını biliyorum.